علی فروغی | خادم امیر المومنین؛ علیه السلام

عقیده شیعیان در کلام علمای اهل سنت، و شیعیان غیر دوازده امامی:

1. ضرار بن عمر القطفانی معتزلی و بیان عقیده شیعیان زمان ائمه «علیهم السلام»:

ضرار بن عمرو الغطفانی از متکلمان معتزلی و مشهور اهل‌سنّت در قرن دوم هجری و هم عصر با امام کاظم و امام رضا «علیهما السلام» بوده است. وی در کتاب «التحریش» و در بیان عقاید شیعیان آن زمان می‌گوید:

وأن أبا بکر وعمر ظلما وضربا فاطمة بنت رسول الله بنت رسول الله حتى ألقت جنینا.  

 [شیعیان معتقد هستند که] ابوبکر و عمر به فاطمه ظلم کرده و او را زدند تا اینکه جنینی را سقط کرد.

التحریش، المؤلف: الغطفانی، ضرار بن عمرو (المتوفى 181-190 هـ)، الناشر: دار ابن حزم، الطبعة: الأولى، 1435 هـ - 2014 م (ص: 52)

از این اعتراف دانسته می‌شود که شیعیانی که  درقرن دوم هجری و در دوران حیات امام کاظم و امام رضا «علیهما السلام» زندگی می‌کردند، معتقد به ضرب حضرت زهرا «سلام الله علیها» و شهادت فرزندشان حضرت محسن «علیه السلام» بوده‌اند و این عقیده رایج شیعیان بوده است.

محقق کتاب در مورد این کتاب گفته است:

ویتحدث ضرار بلسان فقیه خیالی، ویذکر دوره فی نشر الخلاف.وفقا لهذا، تأتی المجموعات المختلفة إلى فقیههم فیحتکمونه ویسألونه ویستفتونه فی المسائل الخلافیة.

والفقیه قبل أن یجیبهم یحذرهم من الآراء المخالفة ویحکم علیهم بأنهم أهل البدعة والضلالة قائلا:   اتقوهم/ احذروهم فإنهم أهل البدع والضلال واکتبوا ما أملی علیکم.

ثم یورد بعد ذلک روایات توافق آراء السائلین ویعرض ادعاء کل فرقة ویعقب الروایات التی یرونها.

ضرار بن عمرو در این کتاب به زبان یک فقیه خیالی (از اهل همان مذهب) صحبت می کند و نقش او در ایجاد اختلاف را ذکر می کند و بر این اساس گروه های مختلف به نزد فقیهشان می آیند و در مسائل اختلافی از او سوال و استفتاء می کنند.

و فقیه قبل از آن که به ایشان پاسخ دهد آن ها را از نظرات مخالف بر حذر می دارد و آن ها را اهل بدعت و ضلالت می خواند در حالی که می گوید: از آنان بپرهیزید/ از آنان بر حذر باشید چرا که اهل بدعت ها و گمراهی هستند و آن چه را من می گویم بنویسید.

سپس بعد از آن روایاتی را که موافق آراء و نظرات پرسشگران است را می آورد و ادعای هر فرقه را عرضه کرده و بر روایاتی که بدان معتقدند حاشیه می زند.

التحریش، المؤلف: الغطفانی، ضرار بن عمرو (المتوفى 181-190 هـ)، الناشر: دار ابن حزم، الطبعة: الأولى، 1435 هـ - 2014 م (ص: 52)

خیر الدین زرکلی در مورد او گفته است:

ضِرار بن عَمْرو (000 - نحو 190 هـ = 000 - نحو 805 م)

ضرار بن عمرو الغطفانیّ: قاض من کبار المعتزلة.

الأعلام للزرکلی، المؤلف: خیر الدین بن محمود بن محمد بن علی بن فارس، الزرکلی الدمشقی (المتوفى: 1396هـ)، الناشر: دار العلم للملایین، الطبعة: الخامسة عشر - أیار / مایو 2002 م (3/ 215)

2. عبد الله بن یزید فزاری اباضی و بیان عقیده شیعیان:

عبد الله بن یزید فزاری از متکلمان اباضی مسلک در مورد عقائد شیعیان گفته است:

وأنّ أبابکر وعمر رضوان الله علیهما ضربا فاطمة بنت رسول الله صلی الله علیه وسلم حتی ألقت جنیناً.

الردود، المؤلف: عبد الله بن یزید الفزاری (المتوفى: هـ)، (ص: 34)

3. مطهر بن طاهر مقدسی و بیان عقیده شیعیان:

مطهر بن طاهر مقدسی گفته است:

وولدت محسناً وهو الذی تزعم الشیعة أنها أسقطته من ضربة عمر.

البدء والتاریخ، المؤلف: المطهر بن طاهر المقدسی (المتوفى: نحو 355هـ)، الناشر: مکتبة الثقافة الدینیة، بور سعید (5/ 20)

4. قاضی القضات عبد الجبار معتزلی و بیان عقیده علمای شیعه و عزاداری آنها:

قاضی القضات عبد الجبار معتزلی عقیده علمای شیعه زمان خود را اینگونه بیان کرده است:

وفی هذا الزمان منهم مثل أبی جبلة إبراهیم بن غسان، ومثل جابر المتوفی، وأبی الفوارس الحسن بن محمد المیمدیّ وأبی الحسین أحمد بن محمد بن الکمیت، وأبی محمد الطبری، وأبی الحسن الحلبی، وأبی یتیم الرلباى، وأبی القاسم النجاری، وأبی الوفا الدیلمی، وابن أبی الدیس، وخزیمة، وأبی خزیمة، وأبی عبد الله محمد بن النعمان، فهؤلاء بمصر وبالرملة وبصور، وبعکا وبعسقلان وبدمشق وببغداد وبجبل البسماق. وکل هؤلاء بهذه النواحی یدّعون التشیع ومحبة رسول الله صلّى الله علیه وسلم وأهل بیته، فیبکون على فاطمة وعلى ابنها المحسن الذی زعموا أن عمر قتله.

در زمان ما افرادی مانند ابو جبله ابراهیم بن غسان و جابر المتوفی و ابو فوارس حسن بن محمد میمدی و ابو حسین احمد بن محمد بن کمیت و ابو محمد طبری و ابو الحسن حلبی و ابو یتیم رلبای و ابو قاسم نجاری و ابو وفا دیلمی و ابن ابی الدیس و خزیمه و ابو خزیمه و ابوعبدالله محمد بن نعمان و آن شیعیانی که در مصر و رمله و صور و عکاء و عسقلان و دمشق و بغداد و جبل بسماق هستند و ادعای محبت پیامبر را دارند، برای حضرت فاطمه و فرزندش محسن که فکر می‌کنند عمر آن‌ها را کشته است، گریه می‌کنند.

تثبیت دلائل النبوة، المؤلف: القاضى عبد الجبار بن أحمد بن عبد الجبار الهمذانی الأسد أبادی، أبو الحسین المعتزلی (المتوفى: 415هـ)، الناشر: دار المصطفى - شبرا- القاهرة (2/ 594 و 595)

تاج الدین سبکی در مورد عبد الجبار معتزلی گفته است:

444 - عبد الْجَبَّار بن أَحْمد بن عبد الْجَبَّار بن أَحْمد بن الْخَلِیل بن عبد الله القَاضِی أَبُو الْحسن الهمذانی الأسداباذی، وَهُوَ الَّذِی تلقبه الْمُعْتَزلَة قَاضِی الْقُضَاة وَلَا یطلقون هَذَا اللقب على سواهُ وَلَا یعنون بِهِ عِنْد الْإِطْلَاق غَیره. کَانَ إِمَام أهل الاعتزال فِی زَمَانه وَکَانَ ینتحل مَذْهَب الشَّافِعِی فِی الْفُرُوع.

طبقات الشافعیة الکبرى للسبکی، المؤلف: تاج الدین عبد الوهاب بن تقی الدین السبکی (المتوفى: 771هـ)، الناشر: هجر للطباعة والنشر والتوزیع، الطبعة: الثانیة، 1413هـ (5/ 97)

ابن کثیر دمشقی در مورد او گفته است:

عبد الجبار بن أحمد بن عبد الجبار بن أحمد بن الخلیل القاضی أبو الحسن الهمدانی الأسداباذی

قاضی الری وأعمالها، وکان شافعی المذهب، وهو مع ذلک شیخ الاعتزال، وله المصنفات الکثیرة فی طریقتهم، وفی أصول الفقه، ومن أجل مصنفاته، وأعظمها: کتاب دلائل النبوة فی مجلدین

طبقات الشافعیین، المؤلف: أبو الفداء إسماعیل بن عمر بن کثیر القرشی البصری ثم الدمشقی (المتوفى: 774هـ)، الناشر: مکتبة الثقافة الدینیة، تاریخ النشر: 1413 هـ - 1993 م (ص: 373)

5. ابو الحسین لَمَطی و بیان عقیده هاشم بن حکم

ابو الحسین مَلَطی اعتراف نموده است:

فَزعم هِشَام... وَأَن أَبَا بکر مر بفاطمة عَلَیْهَا السَّلَام فرفس فِی بَطنهَا فَأسْقطت وَکَانَ سَبَب علتها وموتها.

التنبیه والرد على أهل الأهواء والبدع، المؤلف: محمد بن أحمد بن عبد الرحمن، أبو الحسین المَلَطی العسقلانی (المتوفى: 377هـ)، الناشر: المکتبة الأزهریة للتراث - مصر (ص: 25 و 26)

6. عماد الدین اسماعیلی و بیان اجماع

عماد الدین قرشی گفته است:

وفی هذه الروایة دلیل على أن محسنا ولد على عهد النبی ( صلى الله علیه وآله وسلم ) ، والأشهر الذی علیه الإجماع أن النبی ( صلى الله علیه وآله وسلم ) سماه وهو فی بطن أمه ، وأنها أسقطته حین راعها عمر بن الخطاب ودفع على بطنها الباب.

عیون الأخبار وفنون الاثار اخبار - إدریس عماد الدین القرشی – السبع الرابع - ص 6 و 7

7. یحیی بن حسین زیدی:

یحیی بن حسین زیدی گفته است:

قال أبو بکر لعمر : انهض فی جماعة واکسر باب هذا الرجل ، وجئنا به یدخل فی ما دخل فیه الناس ! ! فنهض عمر ومن معه إلى باب علی علیه السلام . فدقوا الباب ، فدافعته فاطمة صلوات الله علیها فدفعها ، وطرحها ! فصاحت : یا عمر ! أحرجک بحرج الله أن لا تدخل علی بیتی ، فإنی مکشوفة الشعر ، مبتذلة ! ! . فقال لها : خذی ثوبک ! ! فقالت : ما لی ؟ ولک ؟ ؟ ثم قال لها : خذی ثوبک فإنی داخل ! ! ! فأعادت علیه البتول ، فدفعها ، ودخل هو وأصحابه ؟ ؟ . فحالت بینهم وبین البیت الذی فیه علی علیه السلام - وهی ترى أنها أوجب علیهم حقا من علی علیه السلام لضعفها وقرابتها من رسول الله صلى الله علیه وآله - فوثب إلیها خالد بن الولید ، وضربها بالسوط على عضدها ، حتى کان أثره فی عضدها مثل الدملج ! ! ! . وصاحت عند ذلک ! فخرج علیهم الزبیر بالسیف ! ؟ فصاح عمر : دونکم اللیث ! فدخل فی صدره عبد الله بن أبی بیعة ، فعانقه ، وأخذ السیف من یده ، وضرب به حتى کسره . فدخلوا البیت ، فأخرجوا علیا علیه السلام ملبوبا ، فتعلق به جماعة منهم حتى انتهی به إلى أبی بکر ! ! ! .

تثبیت الإمامة - الإمام یحیى بن الحسین (وفات : 298) - ص 16 - 17

عقیده شیعیان در کلام علمای اهل تشیع «رضوان الله علیهم»:

1. شهرت و تواتر روایات شیعیان

شیخ طوسی «رضوان الله علیه» در این مورد فرموده است:

و المشهور الذی لا خلاف فیه بین الشیعة: أن عمر ضرب على بطنها حتى اسقطت، فسمی السقط‍‌ (محسنا). و الروایة بذلک مشهورة عندهم... و ما ارادوا من احراق البیت علیها - حین التجأ إلیها قوم، و امتنعوا من بیعته - و لیس لأحد أن ینکر الروایة بذلک، لأنا قد بینا الروایة الواردة من جهة العامة من طریق البلاذری و غیره ، و روایة الشیعة مستفیضة به، لا یختلفون فی ذلک.

تلخیص الشافی، نویسنده: طوسی، محمد بن حسن (تاریخ وفات: 460 ه.ق)، ناشر: محبین، قم – ایران، سال نشر: 1382 ه.ش (3/ 156)

مرحوم نباطی عاملی «رضوان الله علیه» در این مورد فرموده است:

واشتهر فی الشیعة أنه حصر فاطمة فی الباب حتى أسقطت محسنا مع علم کل أحد بقول أبیها لها : فاطمة بضعة منی من آذاها فقد آذانی .

الصراط المستقیم، نویسنده : علی بن یونس العاملی النباطی البیاضی (وفات : 877)، ناشر : المکتبة المرتضویة لإحیاء الآثار الجعفریة، ج 3، ص 12

محمد تقی مجلسی  «رضوان الله علیه» در مورد روایات شهادت حضرت فاطمه زهرا «سلام الله علیها» فرموده است:

و اما شهیده نزد شیعه متواتر است از أئمة أهل البیت صلوات الله علیهم که عمر در بر شکم آن حضرت زد به شرکت قنفذ و فرزندى که حضرت المرسلین صلى الله علیه و آله أو را محسن نامیده بودند ساقط شد و آن حضرت بیمار شد و از دنیا با أعلى علیین رحلت فرمودند.

لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقیه ) - محمد تقی المجلسی (وفات : 1070) - ج 8 - ص 507

علامه مجلسی «رضوان الله علیه» در مورد روایات شهادت حضرت فاطمه زهرا «سلام الله علیها» فرموده است:

ثم إن هذا الخبر یدل على أن فاطمة صلوات الله علیها کانت شهیدة وهو من المتواترات وکان سبب ذلک أنهم لما غصبوا الخلافة وبایعهم أکثر الناس بعثوا إلى أمیر المؤمنین علیه السلام لیحضر للبیعة ، فأبى فبعث عمر بنار لیحرق على أهل البیت بیتهم وأرادوا الدخول علیه قهرا ، فمنعتهم فاطمة عند الباب فضرب قنفذ غلام عمر الباب على بطن فاطمة علیها السلام فکسر جنبیها وأسقطت لذلک جنینا کان سماه رسول الله صلى الله علیه وآله محسنا ، فمرضت لذلک وتوفیت صلوات الله علیها فی ذلک المرض .

این روایت دلالت می‌کند که فاطمه که صلوات خدا بر او باد، شهیده بوده است و این مسأله از متواترات است. سبب شهادت آن حضرت این بوده است که وقتی آن‌ها خلافت را غصب کردند و اکثر مردم با آن‌ها بیعت کردند، به دنبال امیرمؤمنان علیه السلام فرستادند تا او برای بیعت بیاوردند. آن حضرت امتناع کرد . پس عمر را به همراه آتش فرستاد تا خانه را بر سر اهل بیت علیهم السلام به آتش بکشد.

آن‌ها می‌خواستند به زور وارد خانه شوند که فاطمه که نزدیک در بود، مانع آنان شد؛ پس قنفذ غلام عمر در خانه به شکم فاطمه علیها السلام زد. در این اثر این ضربه پهلوی آن حضرت شکست و جنینش که رسول خدا صلی الله علیه وآله آن را محسن نامیده بود، سقط شد. به همین خاطر بیمار شد و از همین بیماری نیز از دنیا رفت.

مرآة العقول فی شرح أخبار آل الرسول، نویسنده : العلامة المجلسی (وفات : 1111)، ناشر : دار الکتب الإسلامیة، چاپ : الثانیة، سال چاپ : 1404 - 1363 ش (5/ 318)

مرحوم خاجوئی «رضوان الله علیه» در این مورد فرموده است:

أما إیذاؤهم فاطمة ( علیها السلام ) فمشهور ، وفی کتب الجمهور مسطور . بعث أبو بکر إلى أمیر المؤمنین ( علیه السلام ) لما امتنع من البیعة ، فأضرم فیه النار وفیه فاطمة ( علیها السلام ) وجماعة من بنی هاشم ، وأخرجوا علیا ( علیه السلام ) ، وضربوا فاطمة ( علیها السلام ) فألقت فیه جنینها.

اما اینکه خلفاء و اعوانشان حضرت زهراء سلام الله علیها را اذیت کردند امریست مشهور که در کتب جمهور نگاشته شده است، ابوبکر افرادی را (به سرکردگی تروریست خونخوار عمر بن خطاب جنایتکار) به خانه امیرالمؤمنین علیه السلام فرستاد تا از ایشان به زور بیعت گیرند لکن آقا امتناع ورزیدند امّا عمر و یارانش در یورشی وحشیانه آتش به خانه حضرت بردند و با هجوم به بیت شریفِ مولی حضرت زهراء سلام الله علیها را مورد اذیت و جسارت قرار دادند تا حدی که جنین ایشان (حضرت محسّن علیه السلام) سقط شد و به شهادت رسید.

الرسائل الاعتقادیة - المؤلف: الشیخ محمد اسماعیل بن الحسین المازندرانی الخواجوئی (وفات : 1173) - ج 1 – ص 528

مرحوم سید ناصر موسوی هندی «رضوان الله علیه» در این مورد فرموده است:

ومن الفجائع التی تبکى له عیون الأسلام والدین، والوقائع التی أحرقت قلوب المؤمنین والموقنین ما أرتکبه عمر بن الخطاب من الظلم العظیم الذی أوجب سقوط المحسن من بطن سیدتنا فاطمة الزهراء (س)، وهذه الواقعة الهائلة قد بلغ حد التواتر والیقین عند أهل الحق المبین.

از فجایعی که هر مسلمانی واهل دینی برای آن گریه می کند و حادثه ایی که اتش به قلوب مومنین می زند آن کاریست که عمر بن خطاب مرتکب شده که موجب سقط شدن محسن از شکم حضرت زهرا سلام علیها شده است و این واقعه ی هولناک نزد اهل حق در حد تواتر و یقین می باشد .

افحام الأعداء والخصوم - نویسنده : السید ناصر حسین الموسوی الهندی (وفات : 1361) - ج 1 - ص 93

سید خوئی «رضوان الله علیه» در مورد روایات شهادت حضرت فاطمه زهرا «سلام الله علیها» فرموده است:

س 980 : هل الروایات التی یذکرها خطباء المنبر ، وبعض الکتاب عن کسر ( ( عمر ) ) لضلع السیدة فاطمة ( علیها السلام ) صحیحة برأیکم ؟

الخوئی : ذلک مشهور معروف ، والله العالم .

صراط النجاة ( تعلیق المیرزا التبریزی )، نویسنده : السید الخوئی (وفات : 1413)، ناشر: انتشرات الصدیقة الشهیدة، چاپ : الأولى، سال چاپ : 1418 - 1997 م (3/ 314)

میرزای تبریزی «رضوان الله علیه» در مورد روایات شهادت حضرت فاطمه زهرا «سلام الله علیها» فرموده است:

س 1264 : هل هناک خصوصیة للزهراء ( ع ) فی خلقتها ، وبالنسبة للمصائب التی جرت علیها بعد أبیها (ص) من ظلم القوم لها ، وکسر ضلعها واسقاط جنینها ، ما رأیکم بذلک ؟

... وأما ما جرى علیها من الظلم فهو متواتر اجمالا، فإن خفاء قبرها ( ع ) إلى یومنا هذا ، ودفنها لیلا بوصیة منها شاهدان على ما جرى علیها بعد أبیها ، مضافا لما نقل عن علی ( ع ) من الکلمات ( فی الکافی ج 1 - ح 3 - باب مولد الزهراء ( ع ) من کتاب الحجة ) حال دفنها قال : ( ( وستنبئک ابنتک بتظافر أمتک على هضمها . فأحفها السؤال واستخبرها الحال ، فکل من غلیل معتلج بصدرها لم تجد إلى بثه سبیلا ، وستقوله ویحکم الله وهو خیر الحاکمین ) ) وقال ( ع ) : ( ( فبعین الله تدفن ابنتک سرا ، وتهضم حقها ، وتمنع إرثها جهرا ، ولم یتباعد العهد ، ولم یخلق منک الذکر ، وإلى الله یا رسول الله المشتکى ) ) . ( و ح 2 من نفس الباب ) بسند معتبر عن الکاظم ( ع ) قال : إن فاطمة ( ع ) صدیقة شهیدة ، وهو ظاهر فی مظلومیتها وشهادتها ، ویؤیده أیضا ما فی البحار ( ج 43 باب 7 رقم 11 ) عن دلائل الإمامة للطبری بسند معتبر عن الصادق ( ع ) : ( ( . . . وکان سبب وفاتها أن قنفذا مولى الرجل لکزها بنعل السیف بأمره فأسقطت محسنا ) ) .

اما ظلم‌هایی که بر آن حضرت شد، به صورت اجمالی متواتر است؛ زیرا مخفی ماندن قبر آن حضرت تا این زمان و دفن شبانه او بنابر وصیتی که خودش کرد، شاهد جریان‌هایی است که پس پدرش اتفاق افتاده است. علاوه بر این از علی علیه السلام در کتاب شریف کافی در باب ولادت حضرت زهرا از کتاب حجت نقل شده است که آن حضرت در زمان دفن همسرش فرمود: «امانتى که به من سپرده بودى برگردانده شد، و به صاحبش رسید، از این پس اندوه من جاودانه، و شبهایم، شب زنده دارى است، تا آن روز که خدا خانه زندگى تو را براى من برگزیند.

به زودى دخترت تو را آگاه خواهد ساخت که امّت تو چگونه در ستمکارى بر او اجتماع کردند، از فاطمه سلام الله علیها بپرس، و احوال اندوهناک ما را از او خبر گیر، که هنوز روزگارى سپرى نشده، و یاد تو فراموش نگشته است»

و فرمود: «خدا گواهست که دخترت پنهانی بخاک می‏رود. هنوز چند روزی از مرگ تو نگذشته، و نام تو از زبانها نرفته،حق او را بردند و میراث او را خوردند .درد دل را با تو در میان می‏گذارم »

و در همین باب با سند معتبر از امام کاظم علیه السلام نقل شده است که فرمود: «به راستی که فاطمه علیها السلام صدیقه و شهیده است» این جمله دلالت بر مظلومیت و شهادت آن حضرت دارد. مؤید این روایت، روایت دیگری است که در بحار الأنوار از کتاب دلائل الإمامه طبری با سند معتبر از امام صادق علیه السلام نقل شده است که سبب شهادت آن حضرت ضربه‌ای بود که قنفذ غلام عمر به دستور او بر فاطمه سلام الله علیها وارد کرد و محسنش را سقط کردند».

صراط النجاة ( تعلیق المیرزا التبریزی )، نویسنده : السید الخوئی (وفات : 1413)، ناشر: انتشرات الصدیقة الشهیدة، چاپ : الأولى، سال چاپ : 1418 - 1997 م (3/ 439 و 440 و 441)

سید جعفر مرتضی عاملی «رضوان الله علیه» در مورد روایات شهادت حضرت فاطمه زهرا «سلام الله علیها» فرموده است:

هناک روایات کثیرة واردة عن المعصومین ، تصرح بمظلومیة الزهراء ( ع ) فی ما یرتبط بالهجوم على بیتها ، وقصد إحراقه ، بل ومباشرة الاحراق بالفعل ، ثم ضربها ، وإسقاط جنینها ، وسائر ما جرى علیها فی هذا الهجوم ، وهی روایات متواترة ، حتى لو لم یضم إلیها ما رواه الآخرون ، وما أثبته المؤرخون وغیرهم . وهو أیضا کثیر وکثیر جدا ، بل ومتواتر أیضا .

مأساة الزهراء ( ع )، نویسنده : السید جعفر مرتضى العاملی، ناشر : دار السیرة - بیروت - لبنان، چاپ : الأولى، سال چاپ : 1417 - 1997 م (2/ 35)

دکتر مجید خلیفه که کتب متعددی را تالیف نموده و محقق چندین کتب ضد شیعی می‌باشد، در تحقیق خود بر کلام خواجه نصر الله کابلی (که عقیده شیعیان را در مورد شهادت حضرت زهرا «سلام الله علیها» بیان کرده است) گفته است:

ولا یعتقد أن هذه الروایات ضعیفة أو مکذوبة، بل هی روایات ثابتة عندهم ومتواترة.

السیوف المشرقة ومختصر الصواقع المحرقة، وهو: مختصر لکتاب (الصواقع المحرقة لإخوان الشیاطین والزندقة)، مؤلف الأصل: نصیر الدین محمد الشهیر بخواجه نصر الله الهندی المکی، اختصره وشذبه: أبو المعالی محمود شکری بن عبد الله بن محمد بن أبی الثناء الألوسی (المتوفى: 1342هـ)، تحقیق: الدکتور مجید الخلیفة، الناشر: مکتبة الإمام البخاری للنشر والتوزیع، القاهرة، الطبعة: الأولى، 1429 هـ - 2008 م (ص: 157)

2. اساتید شیخ صدوق (متوفی: 381)

شیخ صدوق «رضوان الله علیه» از اساتید خویش نقل نموده است:

قال مصنف هذا الکتاب - رضی الله عنه - : معنى قوله صلى الله علیه وآله : " إن لک کنزا فی الجنة "... وقد سمعت بعض المشایخ یذکر أن هذا الکنز هو ولده المحسن علیه السلام وهو السقط الذی ألقته فاطمة علیها السلام لما ضغطت بین البابین.

معانی الأخبار، نویسنده : الشیخ الصدوق (وفات : 381)، ناشر : مؤسسة النشر الإسلامی التابعة لجماعة المدرسین بقم المشرفة، سال چاپ : 1379 - 1338 ش (ص: 206)

3. ابو القاسم کوفی (متوفی: 352)

ابو القاسم کوفی «رضوان الله علیه» در این مورد فرموده است:

أم فی کبسه لبیت فاطمة علیها السلام بنت رسول الله ( ص ) وهتک الستر عنها بخروجها خلف بعلها وقد جروه إلى مسجد رسول الله یطالبونه بالبیعة لهما وهو یمتنع علیهما مع تسلیطه لقنفذ ابن عمه على ضربها وضغط عمر لها بین الباب والحائط حتى أسقطت ابنها محسنا.

الاستغاثة - أبو القاسم الکوفی (وفات : 352) - ج 2 - ص 77

4. عبد الجلیل قزوینی (متوفی: 560)

عبد الجلیل قزوینی رازی از علمای قرن ششم هجری قمری می‌نویسد:

گویند که: «عمر در بر شکم فاطمه (سلام الله علیها) زد و کودکی را در شکم او داشت که رسول (صلی الله علیه و اله) آن را محسن (علیه السلام) نام نهاده بود.» اما جواب آن است که این خبریست درست، و برین وجه نقل کرده‌اند، و در کتب شیعی و سنی مذکور و مسطور است.

النقض - عبد الجلیل قزوینی رازی (وفات : 560) - ص ۲۹۸

5. ابن ابی طی (متوفی: 630)

غَزِّی از تاریخ ابن ابی طی (متاسافانه این کتاب به دست ما نرسیده است) نقل نموده است:

وعن تاریخ ابن أبی طی أن مشهد الدکة ظهر فی سنة 351 وأن سبب ظهوره هو أن سیف الدولة کان فی إحدى مناظره التی بداره خارج المدینة فرأى نورا ینزل على مکان المشهد وتکرر ذلک فرکب بنفسه إلى ذلک المکان وحفره فوجد حجرا علیه کتابة «هذا قبر المحسن بن الحسین بن علی بن أبی طالب» فجمع سیف الدولة العلویین وسألهم هل کان للحسین ولد اسمه المحسن فقال بعضهم ما بلغنا ذلک وإنما بلغنا أن فاطمة کانت حاملا فقال لها النبی صلى الله علیه وسلم فی بطنک محسن فلما کان یوم البیعة هجموا على بیتها لإخراج علی إلى البیعة فأحدجت.

نهر الذهب فى تاریخ حلب، المؤلف: کامل بن حسین بن محمد بن مصطفى البالی الحلبی، الشهیر بالغزی (المتوفى: 1351هـ)، الناشر: دار القلم، حلب، الطبعة: الثانیة، 1419 هـ (2/ 210)

6. خواجه نصیر الدین طوسی (متوفی: 672) و علامه حلی (متوفی: 726)

کلام مرحوم خواجه نصیر الدین طوسی و شرح علامه حلی «رضوان الله علیهما» بر سخن ایشان بدین نحو است:

وبعث إلى بیت أمیر المؤمنین لما امتنع من البیعة فأضرم فیه النار وفیه فاطمة علیها السلام وجماعة من بنی هاشم ورد علیه الحسنان ( ع ) لما بویع وندم على کشف بیت فاطمة علیها السلام .

أقول:... وبعث إلى بیت أمیر المؤمنین علیه السلام لما امتنع من البیعة فأضرم فیه النار وفیه فاطمة وجماعة من بنی هاشم وأخرجوا علیا علیه السلام کرها وکان معه الزبیر فی البیت فکسروا سیفه وأخرجوا من الدار من أخرجوا وضربت فاطمة وألقت جنینا اسمه محسن ولما بویع أبو بکر صعد المنبر فجاء الحسن والحسین علیهما السلام مع جماعة من بنی هاشم وغیرهم فأنکروا علیه وقال له الحسن والحسین ( ع ) هذا مقام جدنا ولست له أهلا ولما حضرته الوفاة قال لیتنی کنت ترکت بیت فاطمة ( ع ) فلم أکشفه وهذا یدل على خطائه فی ذلک .

کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد ، نویسنده : العلامة الحلی (وفات : 726)، ناشر : انتشارات شکوری - قم، چاپ : الرابعة، سال چاپ : 1373 ش (ص: 402 و 403)

ما تنها به ذکر همین مقدار کفایت میکنیم برای مشاهده منابع بیشتر و اقوال بیشتر از علمای شیعه به کتاب الهجوم علی بیت فاطمة «سلام الله علیها» نوشته عبد الزهراء مهدی رجوع شود.